Spodziectwo to jedna z najczęstszych wad wrodzonych układu moczowego u chłopców. Wada polega na nieprawidłowej lokalizacji ujścia zewnętrznego cewki moczowej.
Objawy i przebieg spodziectwa
Nieprawidłowe ujście cewki moczowej może być położone na brzusznej stronie żołędzi prącia, w rowku zażołędnym, na prąciu, na mosznie lub na kroczu. Nieprawidłowemu ujściu towarzyszy prawie zawsze przygięcie prącia, brak napletka od strony brzusznej i jego nadmiar od strony grzbietowej prącia.
Leczenie wady jest związane najczęściej z koniecznością zabiegu operacyjnego. Zabieg ma na celu wyprostowanie prącia i wytworzenie brakującego odcinka cewki z wyprowadzeniem jej ujścia na szczyt żołędzi. Zabieg jest wykonywany najczęściej w wieku 2-3 lat. W głębokich spodziectwach często stosuje się leczenie wieloetapowe.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć spodziectwo
Każdy przypadek widocznego nieprawidłowego ujścia cewki moczowej wymaga konsultacji z pediatrą lub urologiem. Leczenie operacyjne jest niezbędne zawsze, gdy stwierdza się zwężenie ujścia cewki, zagięcie członka ku dołowi lub też gdy umiejscowienie ujścia cewki jest bardzo nieprawidłowe.
Spodziectwo żołędziowe nie wymaga zazwyczaj leczenia, natomiast spodziectwo z umiejscowieniem ujścia cewki w obrębie trzonu członka wymaga go bezwzględnie. Postać spodziectwa z ujściem cewki w obrębie korony członka jest tą, w której najtrudniej zdecydować, czy leczenie jest potrzebne, czy też nie. Decydującym aspektem jest aspekt czynnościowy, a nie kosmetyczny wady.
Leczenie spodziectwa
Leczenia domowego nie ma.
