W 1993 roku, wspólnymi wysiłkami Światowej Organizacji Zdrowia oraz Narodowego Instytutu Zdrowia Stanów Zjednoczonych, powołana została do życia Światowa Inicjatywa dla Astmy (GINA). Od 1995 roku, GINA, publikuje raporty, które cały czas, ze względu na rozwój wiedzy medycznej, są uaktualniane. Ostatni raport przypada na rok 2014. Specjaliści GINA, mają na celu ograniczenie zapadalności na astmę oraz śmiertelności z jej powodu poprzez gromadzenie wiedzy na temat astmy - jej patogenezy, przyczyn, przebiegu i leczenia, po to, by w jak największym stopniu zoptymalizować opiekę oraz koncepcje leczenia. To dzięki raportom GINA, do leczenia wprowadzono wziewne glikokortykosterodiy a także podzielono leki przeciwhistaminowe na dwie grupy.

Zgodnie z raportem z 2014 roku, astmę rozumie się w nieco odmienny sposób, niż w poprzednich raportach, a mianowicie astma jest to choroba heterogenna, która charakteryzuje się przewlekłym stanem zapalnym z towarzyszącymi objawami ze strony układu oddechowego, takimi jak: duszności, świszczący oddech, poczucie ciasnoty w klatce piersiowej oraz kaszel. Objawy te pozostają zmienne zarówno w czasie jak i w nasileniu.

Podstawową fazą rozpoznania jest zawsze wywiad i stwierdzenie charakterystycznych objawów ze strony układu oddechowego. Nie wykluczone jednak, że wyżej wymienione objawy, mogą być symptomami innego schorzenia stąd określono, jakie dokładnie muszą być spełnione warunki, by można było zdiagnozować astmę.

Istotne są cztery kategorie:

• występowanie więcej niż jednego objawu,
• nasilanie się objawów w nocy lub we wczesnych godzinach rannych,
• objawy występujące o różnym czasie i mające różne nasilenie,
• inicjacja objawów przez czynniki zewnętrzne (dym papierosowy, alergeny czy śmiech).

fot. pantherstock

Problemem współistniejącym przy astmie, jest nadrekatywność oskrzeli oraz stan zapalny dróg oddechowych. Obie przypadłości zdiagnozowano u wszystkich pacjentów cierpiących na astmę.

Obok wywiadu, bardzo ważne miejsce w procesie diagnozowania zajmuje badanie spiromertyczne, które wskazuje ograniczenie wydechowe oraz zmienność obturacji płuc. Inne badania jakie są dostępne w procesie diagnozowania astmy to test odwracalności obturacji (BRT) oraz testy prowokacyjne (w przypadku, gdy stwierdzenie astmy budzi duże wątpliwości). Można wykonać również testy alergiczne jak również rozpoznanie różnicowe.

Astma, jak każde inne schorzenie przybiera różne postaci. Możemy wyróżnić astmę z otyłością, astmę alergiczną, astmę niealergiczną, astmę o późnym początku, astmę utrwaloną z zaburzeniami wentylacji oraz astmę ciężką.