Spis treści:

1. Jak przygotować dziecko do wizyty u psychologa?
2. Jak przygotować siebie (jako rodzic/opiekun) do wizyty u psychologa dziecięcego?

Zmieniające się warunki życia, rozwój technologii oraz zwiększona świadomość społeczna wpływają na rosnącą potrzebę wsparcia psychologicznego dla najmłodszych. Wzrastające wyzwania związane z presją szkolną, złożone relacje społeczne, a także zmieniające się wzorce rodzinne sprawiają, że rodzice coraz częściej szukają profesjonalnej pomocy dla swoich dzieci.

Znaczący wzrost zapotrzebowania na taką pomoc zaobserwowano po niedawnej pandemii, w której zjawisko izolacji od społeczeństwa i rówieśników sprzyjało powstawaniu problemów natury psychologicznej. Specjaliści ds. zdrowia psychicznego odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu zdrowego rozwoju emocjonalnego i psychospołecznego młodego pokolenia. Wzrost świadomości społecznej na temat zdrowia psychicznego dzieci przyczynia się do popularyzacji i rozpowszechnienia korzystania z usług psychologów dziecięcych i tworzenia środowiska otoczonego większym wsparciem dla najmłodszych.

Wizyta u psychologa dziecięcego, fot. panthermedia

Psycholodzy są wykwalifikowanymi specjalistami, ekspertami w dziedzinie ludzkiego zachowania i funkcjonowania umysłu. Poprzez różnorodne formy terapii i doradztwa psycholog może pomóc Twojemu dziecku w lepszym zrozumieniu swoich uczuć oraz rozwinięciu umiejętności niezbędnych do radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Nadchodząca wizyta u psychologa dziecięcego może jednak wywołać strach i niepokój, dlatego warto się do niej odpowiednio przygotować.

Jak przygotować dziecko do wizyty u psychologa?

Najważniejsze jest dostosowanie przygotowań do wieku dziecka i jego poziomu rozumienia otaczającego go świata.

1. Zacznij od tego, by upewnić się, że Twoje dziecko rozumie cel wizyty i czym zajmuje się psycholog dziecięcy.
2. Wytłumacz dziecku, że celem wizyty jest pomoc, „by czuć się lepiej”. W przypadku najmniejszych pacjentów poinformuj, że psycholog jest jak lekarz, który pomaga zrozumieć uczucia i sobie z nimi radzić.
3. Warto wspomnieć, że wizyta jest oparta jedynie na rozmowie i dziecko nie musi obawiać się żadnych nieprzyjemnych badań, np. zastrzyków.
4. W przypadku starszych dzieci problemem może być wstyd przed rówieśnikami związany z sięganiem po pomoc psychologiczną. Należy wówczas wytłumaczyć, że nie ma w tym nic złego, a korzystanie z takiej pomocy jest normalne i zdrowe.

Jak przygotować dziecko do wizyty u psychologa, fot. panthermedia

5. Zadbaj, by dziecko nie miało żadnych obaw przed zaplanowaną wizytą. Opowiedz, czego może się spodziewać, odpowiadaj na wszelkie pytania i zapytaj o możliwe wątpliwości. Jeśli młody pacjent będzie spodziewał się, co go czeka w gabinecie, będzie mniej zestresowany, a to z pewnością przełoży się na przyjemniejszą atmosferę podczas wizyty i ułatwi postawienie ewentualnej diagnozy przez specjalistę.
6. Powiedz dziecku, że podczas wizyty będziesz cały czas blisko. Dzieci często odczuwają stres związany z odseparowaniem od rodzica. Zapewnij, że w razie potrzeby będzie mogło na Ciebie liczyć.
7. By zwiększyć komfort dziecka podczas wizyty, zastanów się, co może wziąć ze sobą do gabinetu. Może być to np. ulubiony pluszak, zabawka lub kocyk.
8. Zadbaj o wygodny ubiór dla swojego dziecka, najlepiej taki, w którym będzie czuło się najbardziej komfortowo.

Jak przygotować siebie (jako rodzic/opiekun) do wizyty u psychologa dziecięcego?

1. Zaplanuj, jakie informacje chciałbyś przekazać psychologowi podczas wizyty. Przypomnij sobie, jakie zachowania dziecka zwróciły Twoją uwagę, jak reagowało na różne np. stresujące sytuacje. Warto zapisać sobie te obserwacje i przedstawić je podczas wizyty. Im więcej szczegółów, tym lepiej. Ułatwi to zdiagnozowanie problemu i da specjaliście szersze spojrzenie na sytuację.

2. Opisz, jak Ty radzisz sobie ze specyficznymi zachowaniami Twojego dziecka. Przedstaw, co uspokaja dziecko w takich chwilach i przy czym czuje się bezpiecznie oraz omów sytuacje, w których możesz spodziewać się wystąpienia poszczególnych niepokojących zachowań.

Problemy z psychiką u najmłodszych, fot. panthermedia

3. Podczas rozmowy z psychologiem opisz dokładnie otoczenie dziecka. Opowiedz o Waszym kontakcie, stosunku do rodzeństwa, znajomych czy nawet zwierząt. Zastanów się, czy jest coś, co wzbudza szczególne emocje u Twojego dziecka. Powiedz, od kiedy zacząłeś zauważać niepokojące sygnały w jego zachowaniu i zastanów się, czy były czymś poprzedzone. Wiele problemów natury psychologicznej występuje u dzieci w następstwie silnych bodźców, np. emocjonalnych. Może to być rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby lub utrata ukochanego zwierzaka.

4. Wiele poradnii zaleca przygotowanie opinii innych instytucji. Przydatna może być opinia szkolnego wychowawcy lub przedszkolanki. Dostarczy to specjaliście informacji o zachowaniach wśród rówieśników, np. czy dziecko jest wycofane, czy może wręcz przeciwnie, agresywne w gronie innych dzieci. Warto zasięgnąć też opinii psychologa szkolnego. Może to być kluczowe dla postawienia diagnozy.

5. Jeśli Twoje dziecko ma zdiagnozowane zaburzenia rozwojowe, koniecznie zabierz orzeczenia ze sobą. Opinie o stwierdzeniu dysleksji, dysgrafii, dysortografii lub dyskalkulii mogą być bardzo przydatne dla psychologa dziecięcego. Opinie taką można uzyskać w poradnii psychologiczno-pedagogicznej, które znajdują się w większości polskich miast. Na takie badanie może skierować szkoła, pedagog lub w razie podejrzeń ze strony rodzica można udać się tam samodzielnie.

6. Jeśli masz jakieś pytania dotyczące wizyty lub terapii, zapisz je sobie i nie bój się ich zadać. Specjalista na pewno chętnie na nie odpowie i rozwieje Twoje wątpliwości.