Grupa wad dysraficznych jest niezwykle szeroka pod względem morfologicznym ze względu na to, iż wady te są następstwem nieprawidłowego zamknięcia się cewy nerwowej. W trzecim i czwartym tygodniu rozwoju zarodka, dochodzi do procesów zamykania cewy nerwowej i to właśnie w tych okresach dochodzi do nieprawidłowości, które skutkują powstawaniem wad dysraficznych.  Jednym z podziałów klasyfikujących te wady, jest podział na wady mózgowia, wady rdzenia kręgowego oraz wady które swoim zasięgiem obejmują zarówno wady mózgu jak i rdzenia kręgowego. Najczęściej występującą grupą wad są wady rdzenia kręgowego w postaci przepukliny oponowo- rdzeniowej. Istnieje również wada dyraficzna znana jako bezmózgowie, jednak klinicyści niemalże w ogóle jej nie spotykają za względu na to, iż jest to wada prowadząca, niemalże w każdym przypadku do obumarcia płodu.

Przepuklina oponowo rdzeniowa jest przez klinicystów rozpoznawana poprzez charakterystyczny objaw w postaci ubytku powłok z widoczną w środku ubytku płytką rdzeniową. Elementy nerwowe są otoczone powłoką oponowo - naskórkową lub oponowo- skórną, która jest lekko uniesiona przez wypełnienie jakim jest płyn rdzeniowy co daje obraz torbieli. Badanie przedmiotowe, na podstawie, którego lekarz jest w stanie zdiagnozować przepukliną rdzeniową, nie jest w stanie określić uszkodzeń układu nerwowego. Do tego konieczne są dalsze badania- dokładnie badanie neurologiczne oraz badania ortopedyczne, szczególni badanie e w zakresie kończyn dolnych pozwala na określenie powstałych uszkodzeń rdzenia kręgowego. Wady te mogą dotyczyć każdego odcinka rdzenia kręgowego, jednak w większości pojawiają się one w odcinku lędźwiowo- krzyżowym.

Wodogłowie, kolejna z wad dysraficznych, należy do grupy wad rozszczepowych, która występuje niezwykle często (70%- 96%) u dzieci z otwartymi przepuklinami oponowo- rdzeniowymi. Patomechanizm oraz współzależność obu schorzeń nie są do końca wyjaśnione przez specjalistów, niemniej jednak wodogłowie które towarzyszy przepuklinie oponowo- rdzeniowej może mieć przebieg o zróżnicowanym obrazie klinicznym. W części przypadków udaje się wadę tę stwierdzić w badaniach prenatalnych. Wodogłowie, w niektórych przypadkach nie ma charakteru postępującego jednak stwierdza się jego progres zwłaszcza po operacjach przepuklin oponowo - rdzeniowych.

Obydwie wady podlegają leczeniu operacyjnemu poprzez wszczepieni układu drenującego. Niezwykle istotne jest również jak najwcześniejsze wdrożenie postępowania rehabilitacyjnego - jeśli to możliwe zaraz po leczeniu operacyjnym. Zakres rehabilitacji oraz jej intensywność zależna jest przede wszystkim od stanu chorego. Konieczne jest również postępowanie ortopedyczne, które uzależnione jest od rozległości uszkodzeń układu nerwowego. W pierwszych miesiącach życia, najczęściej stosowanym postępowaniem ortopedycznym jest założenie opatrunków redresyjnych, w postaci opatrunków gipsowych, szczególnie w obrębie stawów kolanowych.