Ślina odgrywa bardzo ważną rolę w procesach rozcieńczania i rozdrabniania pokarmu. Bierze także udział w jego trawieniu. Początkowo, zaraz po urodzeniu niemowlęta nie wydzielają zbyt dużej ilości śliny gdyż pobierają jedynie płynne pokarmy. Są one bardzo łatwe do połknięcia i strawienia. Dopiero po czterech i więcej tygodniach życia ślinianki zaczynają wydzielać większą ilość śliny. Najobfitsze ślinienia ma miejsce koło piątego miesiąca życia gdy dziecko bawi się językiem, wkłada przedmioty i paluszki do buzi. Następnym etapem (około szóstego miesiąca życia) jest wyrzynanie się ząbków. Ślinienie w tym okresie u dzieci jest bardzo obfite. W tych przypadkach nie powinniśmy się martwić o stan zdrowia naszego dziecka gdyż ślinienie jest naturalnym zjawiskiem, związanym z dojrzewaniem ślinianek.

Zdarza się jednak tak, że ślinotok może oznaczać różnego rodzaju choroby bądź nieprawidłowości u dziecka. Jeśli u naszego maluszka zauważymy cieknącą po brodzie ślinę każdego dnia możemy mieć do czynienia z zapaleniem nagłośni (choroba ta wymaga specjalistycznego leczenia), chorobami gardła oraz krtani a także z obniżonym napięciem mięśniowym (jest to schorzenie neurologiczne). W takich sytuacjach zawsze powinniśmy zgłosić się do pediatry.

Jeśli nasza pociech nadmiernie się ślini powinniśmy:

• uniemożliwić wkładanie przed niego do buzi różnych przedmiotów,
• zakładać maluszkowi śliniaczek (najlepiej by nosił go cały dzień),
• podawać dziecku dwie-trzy łyżeczki wody po skończonym jedzeniu by przepłukało sobie buzię,
• w przypadku ząbkowania smarować bolące dziąsła żelami przeciwbólowymi dostępnymi w aptekach,
• wycierać dziecku buzię miękką ściereczką by dziecko nie miało podrażnień na brodzie.

Nadmierne ślinienie się u większości dzieci ustępuje samoistnie, pamiętajmy jednak o tym by nie poprowadzić do nadważenia często przecieranych miejsc na bródce czy pod noskiem. Należy te miejsca smarować tłustym, delikatnym przeznaczonym dla dzieci kremem. Pamiętajmy także o regularnym wymienianiu mokrego śliniaczka.