Wziewne podawanie leku jest bardzo korzystne dla dziecka chorego na astmę, ponieważ tak podany lek działa przede wszystkim miejscowo. Ryzyko działań ubocznych jest minimalne, ponieważ dawka podana wziewnie jest dużo niższa od dawek podawanych doustnie, a wchłanianie leku z dróg oddechowych jest wyraźnie mniejsze niż wchłanianie po podaniu doustnym. Przy przewlekłym stosowaniu leków wziewnych krytycznie ważne jest prawidłowe podawanie leku, to znaczy dobranie inhalatora odpowiedniego do wieku i umiejętności dziecka, a także wyszkolenie dziecka i rodziców w prawidłowej technice inhalacji.

Specjalistyczne ośrodki alergologii i pulmonologii dziecięcej dysponują modelami różnych inhalatorów oraz materiałami szkoleniowymi opisującymi prawidłową technikę inhalacji. Nie wstydź się zapytać lekarza lub pielęgniarkę o szczegóły techniczne wykonywania inhalacji! Błędy w podawaniu leku są jedną z najczęstszych przyczyn niepowodzeń w leczeniu dziecka z astmą. Szkolenia w tym zakresie oferuje też wiele firm produkujących inhalatory oraz stowarzyszenia rodziców dzieci chorych na astmę.

Ogólna zasada podawania leków wziewnych u dzieci jest taka, że nie wolno podawać preparatu bezpośrednio z inhalatora do ust. Praktycznie żadne dziecko nie potrafi tak skoordynować inhalacji z wdechem, żeby skutecznie dokonać inhalacji z dozownika ciśnieniowego. Lek musi trafić do oskrzeli, a nie do ust! Urządzeniami umożliwiającymi skuteczne dostarczenie leku do dróg oddechowych są przystawki lub specjalne dozowniki i maski twarzowe. U dziecka poniżej 4 roku życia bezwzględnie zaleca się stosowanie przystawki („przedłużacza”) z maską twarzową.

U niemowląt najlepsza jest miękka maska, szczelnie obejmująca usta i nos (np. Babyhaler). U dzieci powyżej 1 roku życia może to być gumowa maska twarzowa, a od 4 roku życia przedłużacz z ustnikiem zamiast pełnej maski.

Małe dzieci nie potrafią używać inhalatorów, w których dozownik jest aktywowany wdechem. Z tego powodu do 6 roku życia zaleca się stosowanie wyłącznie inhalatorów ciśnieniowych (tzw. MDI). Dzieci w wieku powyżej 6 lat zwykle potrafią już wykonać bardziej skomplikowane procedury podawania leku. W tej grupie wiekowej można wypróbować inhalatory suchego proszku (tzw. DPI) lub inhalatory z dozownikiem aktywowanym przez głęboki wdech pacjenta. Jeżeli dziecko nie radzi sobie z nowymi postaciami leku zawsze można oczywiście wrócić do standardowego dozownika MDI z przedłużaczem i maską lub ustnikiem. Najpopularniejsze w naszym kraju przystawki do inhalatorów to: Babyhaler, Volumatic, Aeroscopic i Nebuhaler.