Choroba kociego pazura jest infekcyjną chorobą wywołaną przez bardzo małą, Gram-ujemną bakterię, której nosicielem może być kot. Stąd najczęściej zakażenie pojawia się jak następstwo zadrapania lub ugryzienia przez kota. Niekiedy choroba może ujawniać się po zakłuciu cierniem lub nawet zwykłą drzazgą. Jako potencjalną przyczynę wymienia się także uszkodzenie skóry przez psy, króliki czy wiewiórki.
Objawy i przebieg choroby kociego pazura
Choroba najczęściej występuje u dzieci i młodzieży. Zazwyczaj ujawnia się w postaci powiększenia powierzchownych węzłów chłonnych drenujących limfę z miejsca uszkodzenia skóry.
Zmiana pierwotna może mieć postać:
- pęcherzyka,
- grudki,
- krosty
- niewielkiego owrzodzenia.
W ponad połowie przypadków nie udaje się jej stwierdzić, gdyż bardzo szybko się goi.
Najczęściej zmiana pierwotna występuje na kończynie górnej lub dolnej. Po upływie kilku dni lub kilku tygodni zajęciu ulegają węzły chłonne szyjne, a najczęściej łokciowe, pachowe czy pachwinowe. Początkowo węzły chłonne są przesuwalne i niebolesne. Później stają się tkliwe. Osiągają rozmiary od 1 do 6 cm. Powiększeniu węzłów chłonnych może towarzyszyć niewielka gorączka i objawy ogólne pod postacią dreszczy, uczucia rozbicia czy bólów mięśniowych. Zdarzają się także krótkotrwałe wysypki. W wielu przypadkach jedynym objawem bywa powiększenie węzłów chłonnych.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć chorobę kociego pazura
Rozpoznanie choroby kobiego pazura opiera się przede wszystkim na wywiadzie i zespole objawów klinicznych. Należy wykluczyć inne schorzenia o podobnym przebiegu, czyli ropne zapalenie czy gruźlicę węzłów chłonnych. Czasami choroba budzi podejrzenie rozrostu nowotworowego.
Stąd też w wielu przypadkach ostateczne rozpoznanie stawiane jest na podstawie badania histopatologicznego pobranego węzła chłonnego.
Leczenie choroby kociego pazura
Najistotniejsze w przypadku choroby kociego pazura jest postawienie właściwego rozpoznania, gdyż brak jest skutecznego leczenia zachowawczego. Choroba ma charakter samoograniczający się, a pacjent wymaga jedynie regularnego badania lekarskiego.
