Przewlekłe zapalenia wątroby przebiegają zwykle w sposób skąpoobjawowy i niespecyficzny. Częste są skargi na osłabienie, brak apetytu, bóle i dyskomfort pod prawym łukiem żebrowym oraz nietolerancja pokarmów ciężkostrawnych, z dużą zawartością tłuszczu.

Stałą opieką nad pacjentami z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B lub C zajmują się Specjalistyczne Poradnie Hepatologiczne. Każde dziecko ze stwierdzony przewlekłym zakażeniem wirusem HBV lub HCV powinno być pod kontrolą takiej poradni.

Wbrew powszechnej wśród rodziców opinii, większość dzieci z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B lub C nie wymaga żadnej szczególnej diety. Przywiązywanie przesadnej wagi do restrykcyjnej diety nazywanej niekiedy „dietą wątrobową” wydaje się nie mieć żadnego uzasadnienia. Dieta wątrobowa (ubogotłuszczowa, niskobiałkowa, wysokokaloryczna) nie wpływa na czynność wątroby ani na efekty leczenia przewlekłych zakażeń HBV i HCV. Paradoksalnie dieta może mieć nawet negatywny wpływ na zdrowie dziecka. Długotrwałe, restrykcyjne przestrzeganie takiej diety prowadzi bowiem do niedoborów żywieniowych (utrata tzw. beztłuszczowej masy ciała). U dzieci bardzo istotny jest też aspekt psychologiczny – specjalna dieta naznacza dziecko piętnem poważnej choroby, co prowadzi do przewlekłych zaburzeń emocjonalnych.

Najogólniej mówiąc dziecko z przewlekłym zakażeniem HBV lub HCV powinno być na diecie zapewniającej właściwe proporcje kalorii, białek, witamin i mikroelementów. Najlepiej zapewnia to odpowiednio zbilansowana dieta odpowiednia do wieku. Wyjątkiem są pacjenci z niewydolnością wątroby (marskość, wodobrzusze), lub z bardzo nasiloną cholestazą. W takich przypadkach dietę powinien indywidualnie ustalić wykwalifikowany dietetyk.