Wielu rodziców widząc jakąkolwiek zmianę na skórze nowonarodzonego dziecka, wpada w panikę. Warto wysłuchać w takiej sytuacji opinii oraz rad lekarza. W przypadku konieczności stosowania u dziecka jakichkolwiek maści bądź kremów na skórę dziecka należy robić to zgodnie z zaleceniami. Jeśli naczyniak nie zniknie do 10-go roku życia decyzję o jego usunięciu podejmują rodzice wraz z lekarzem prowadzącym. Wcześniej jest on usuwany w sytuacji zagrażającej zdrowiu lub życiu małego pacjenta.

Naczyniaki u niemowląt umiejscawiają się najczęściej na głowie, twarzy bądź szyi. Mogą być położone także w obrębie tułowia a nawet kończyn (co stanowi jednak rzadkość). W chwili obecnej lekarze dzielą naczyniaki na trzy typy:

1. Jamisty (zmiana koloru czerwonego lub sinawego)
2. Płaski (występuje najczęściej na karku u niemowląt, koloru czerwonego lub różowego)
3. Zwykły (pojawia się kilka dni po urodzeniu i ma zabarwienie czerwonawe)

Naczyniaki widoczne są zaraz po urodzeniu lub na kilka dni po porodzie. Najczęściej mają średnicę ok. 5 do 7,5 cm, kolor od różowego po ciemny czerwony i zazwyczaj są płaskie. Występują około 6 razy częściej u dziewczynek aniżeli u chłopców. Naczyniaki występują także częściej u dzieci, które mają niska wagę urodzeniową. Naczyniaki bardzo szybko rosną w okresie noworodkowym (znacznie szybciej niż wzrost dziecka) i trwa to do półtora roku.

Naczyniak jest w tym okresie bardzo dobrze widoczny, staje się wypukły a jego kolor jest bardzo intensywny (jest to tzw. I faza wzrostu). Około 12 miesiąca życia wzrost naczyniaka ulega zahamowaniu (jest to tzw. II faza cofania), staje się miękki, bledszy a jego powierzchnia robi się płaska.

Naczyniaki najczęściej znikają same do 10-go roku życia dziecka. W innych przypadkach konieczne jest leczenie chirurgiczne. Jednakże o sposobie leczenia zawsze decyduje lekarz.