Trombocyty (płytki krwi) są komórkami biorącymi udział w regulacji krzepnięcia krwi. Pełnią także ważną rolę w magazynowaniu i transporcie niektórych ważnych biologicznie substancji jak serotonina i adrenalina.
Za dolną granicę normy liczby płytek krwi uważa się zwykle 150.000 w mm3 (w jednostkach układu SI: 150 x 109/l). Normy mogą się różnić pomiędzy poszczególnymi laboratoriami.
Objawy i przebieg obniżonego poziomu płytek krwi
Obniżenie poziomu płytek krwi może być spowodowane wieloma różnymi czynnikami. Należą do nich: ostre infekcje (w tym poważne infekcje uogólnione), zespół wykrzepiania śródnaczyniowego, choroby autoimmunologiczne, toksyczny wpływ leków i chemikaliów, układowe choroby tkanki łącznej, choroby krwi i szpiku kostnego (w tym białaczki).
Układ krzepnięcia ma dużą rezerwę bezpieczeństwa i nawet wyraźne obniżenie się płytek krwi (do 50 x 109/l) nie daje zwykle żadnych objawów, ale należy zachować dużą ostrożność, ponieważ narastające, nie leczone obniżanie się poziomu płytek krwi (do poziomu poniżej 20-30 x 109/l) grozi poważnymi powikłaniami pod postacią krwawień do różnych narządów.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć obniżony poziom płytek krwi
Każdy przypadek wyraźnego obniżenia się poziomu płytek krwi wymaga pilnej konsultacji lekarskiej. Szczególnie niepokojące jest współistnienie objawów infekcji, pojawienie się zmian wybroczynowych na skórze oraz współistnienie znacznego obniżenia się liczby krwinek białych lub poziomu hemoglobiny.
Niewyjaśnione, dłużej trwające obniżenie się poziomu płytek wymaga zwykle specjalistycznej diagnostyki szpitalnej, w tym punkcji szpiku kostnego.
Leczenie obniżonego poziomu płytek krwi
Leczenia domowego nie ma. Nie można opierać się na pojedynczym wyniku. Należy pamiętać o możliwości błędu laboratoryjnego: zbyt długie pozostawienie próbki krwi w probówce lub niezgodne z procedurą pobranie i przechowywanie próbki może spowodować samoistne wykrzepianie się płytek – wynik będzie wtedy fałszywie niski.
