Nieswoiste zapalenia węzłów chłonnych tej okolicy często są spowodowane zranieniami, otarciami na stopie i palcach oraz – o czym warto przypomnieć- wrastającym paznokciem palucha. Zapalenia nieswoiste mają również swoje źródło w procesach zapalnych krocza, narządów płciowych, odbytnicy i dna miednicy. Bywają następstwem wad rozwojowych tych okolic, stanów po zabiegach operacyjnych niedrożności odbytu, choroby Hirschprunga, pęcherza neurogennego jak również stulejki czy spodziectwa.

Swoiste zapalenia węzłów chłonnych okolicy pachwinowej są następstwem zakażenia prątkami gruźlicy podobnie jak w okolicy pachowej. Należy także w określonych przypadkach brać pod uwagę możliwość zakażenia krętkiem bladym wywołującym kiłę.

Powiększenie węzłów chłonnych okolicy pachwinowej ma miejsce także w zakażeniu wirusem opryszczki typ 2, gdy zmiany pęcherzykowe umiejscowione są na zewnętrznych narządach płciowych. Okolica pachwinowa może być także punktem wyjścia nowotworów pierwotnych węzłów chłonnych jak również przerzutów nowotworowych z narządów miednicy mniejszej i krocza.

Każde powiększenie węzłów chłonnych okolicy pachwinowej wymaga konsultacji lekarskiej. W przypadku stwierdzenia zmiany o charakterze zapalnym konieczne jest zastosowanie antybiotykoterapii. Należy szczególnie podkreślić konieczność dokładnego badania okolicy krocza i narządów miednicy mniejszej łącznie z badaniem przez odbyt.

W diagnostyce różnicowej limfadenopatii pachwinowej należy wziąć pod uwagę często występujące w tej okolicy inne nieprawidłowości nie będące powiększonymi węzłami chłonnymi: przepuklinę udową, przepuklinę pachwinową, uwięźnięty jajnik czy wodniak powrózka nasiennego.

W przypadku zmian zapalnych zalecona przez konsultującego lekarza antybiotykoterapia może być prowadzona w warunkach domowych. W każdym wypadku stwierdzenia obecności tworu w obrębie pachwiny należy zawsze brać pod uwagę możliwość innej patologii niż powiększone węzły chłonne.