Rotawirusy są jedną z najczęstszych przyczyn ostrych nieżytów żołądkowo-jelitowych u dzieci. Szacuje się, że do 5. roku życia nawet 80% dzieci przechodzi zakażenie rotawirusowe. U 1 na 7 chorych dzieci objawy są tak nasilone, że wymagają pilnej pomocy lekarskiej.
Objawy i przebieg rotawirusów
Okres wylęgania choroby jest krótki i wynosi od 1 do 3 dni. Objawy zaczynają się ostro - najczęściej gorączką i wymiotami. Szczególnie typowe są uporczywe wymioty na początku choroby, które wyprzedzają pojawienie się biegunki. Możliwe jest występowanie objawów nieżytu górnych dróg oddechowych, poprzedzającego objawy ze strony przewodu pokarmowego.
Gorączka jest dość wysoka, może przekraczać 39 stopni. Objawy nieżytu żołądkowo-jelitowego trwają zwykle od 3 do 8 dni. Biegunka jest najczęściej wodnista, z dużą liczbą wypróżnień na dobę (10-20). Możliwa jest domieszka krwi w stolcach oraz objawy odwodnienia i zaburzenia w składzie elektrolitów.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć rotawirusy
Jak podano w definicji choroby, około 15% dzieci zakażonych rotawirusami choruje dość ciężko i wymaga konsultacji lekarza, a często skierowania do szpitala. W szczególności zagrożone ciężkim przebiegiem są dzieci młodsze.
Nie należy zwlekać z wizytą u lekarza gdy biegunce towarzyszą uporczywe wymioty utrudniające nawadnianie doustne, lub gdy biegunka jest intensywna, co prowadzi do znacznej utraty wody i elektrolitów. W takich sytuacjach zwykle konieczne jest nawadnianie dożylne w warunkach szpitalnych.
Leczenie rotawirusów
Leczenie domowe w lżejszych przypadkach biegunki rotawirusowej nie różni się od objawowego leczenia innych biegunek u dzieci. Podstawą jest nawadnianie doustne specjalnymi płynami o odpowiednich proporcjach glukozy i jonów (Gastrolit, Saltoral, Floridral, Hipp ORS itp.).
Dieta powinna być lekkostrawna, z ograniczeniem tłuszczów, większość dzieci w ostrym okresie choroby nie ma apetytu i nie należy ich zmuszać do jedzenia - wystarczające jest odpowiednie nawadnianie doustne.
Korzystnie działa dodatek probiotyku, zwłaszcza szczepów Lactobacillus GG (Dicoflor, Floridral, Idoform) lub Saccharomyces boulardii (Enterol). Z preparatów dostępnych bez recepty przydatna może być Smecta.
