Aktualnie większość światowych grup ekspertów, na czele z amerykańskim AAP (American Academy of Pediatrics), zaleca stosowanie szczepienia przeciwko rotawirusom jako rutynowego szczepienia dla każdego zdrowego niemowlęcia. Optymalny wiek rozpoczęcia szczepień to 6-12 tydzień, razem ze szczepieniem DTP i ewentualnymi szczepieniami dodatkowymi (HiB, pneumokoki).

Nie należy rozpoczynać szczepienia u dzieci w wieku powyżej 12 tygodni. Chodzi o to, aby cykl szczepień zakończyć przed 24, a najpóźniej 32 tygodniem życia dziecka. Podawanie szczepionki u dzieci starszych niż 24-32 tygodnie może zwiększać ryzyko działań ubocznych ze strony przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazania do szczepienia, które należy zgłosić lekarzowi, są stosunkowo nieliczne. Głównym przeciwwskazaniem jest ewentualna ciężka nadwrażliwość na podaną wcześniej dawkę szczepionki rotawirusowej. Podobnie jak przy innych szczepionkach żywych należy zachować szczególną ostrożność u dzieci z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności.

Czasowym przeciwwskazaniem jest aktualnie toczący się nieżyt żołądkowo-jelitowy, lub inna ostra choroba infekcyjna. Ostrożność zaleca się także u dzieci po przebytym incydencie wgłobienia, lub przy potwierdzonej wadzie przewodu pokarmowego sprzyjającej wgłobieniu.

Można szczepić dzieci urodzone przedwcześnie - zaleca się analogiczny schemat jak u dzieci urodzonych o czasie, pod warunkiem, że dziecko jest w stanie stanie stabilnym, bez obciążeń chorobowych i jest w wieku co najmniej 6 tygodni. Można także szczepić dzieci zamieszkujące we wspólnym gospodarstwie domowym z osobami o obniżonej odporności.

Zaleca się jedynie staranne mycie rąk przez osoby mające kontakt z kałem dziecka przez okres około 1 tygodnia po pierwszej dawce szczepionki. Nie ma przeciwwskazań do szczepienia dzieci zamieszkujących we wspólnym gospodarstwie domowym z kobietami ciężarnymi.

Leczenia domowego nie ma.