Przyczyny i czynniki ryzyka

Uważa się, że choroba ma podłoże autoimmunologiczne, co oznacza, że układ odpornościowy atakuje własne komórki i tkanki, w tym przypadku błonę maziową stawów. Istnieje prawdopodobieństwo, że do rozwoju choroby przyczyniają się czynniki genetyczne i środowiskowe. Choć nie można dokładnie określić przyczyny choroby, niektóre czynniki mogą zwiększać ryzyko jej wystąpienia:

• choroby autoimmunologiczne w najbliższej rodzinie,

• płeć żeńska,

• infekcje wirusowe lub bakteryjne mogące wyzwolić reakcję autoimmunologiczną.

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów: przyczyny i objawy, fot. panthermedia

Objawy MIZS

Objawy MIZS mogą się różnić w zależności od pacjenta i rodzaju zapalenia stawów. Do najczęstszych objawów należą:

• ból stawów – szczególnie po okresie bezruchu lub rano po przebudzeniu,

• obrzęk stawów – stawy mogą być opuchnięte, zaczerwienione i ciepłe w dotyku,

• sztywność stawów – zwłaszcza po odpoczynku,

• gorączka – zwłaszcza przy bardziej zaawansowanych formach choroby,

• zmęczenie – uczucie przewlekłego zmęczenia i brak energii,

• wysypka – w niektórych przypadkach może pojawić się wysypka skórna.

Diagnostyka

Diagnostyka MIZS opiera się na dokładnym wywiadzie medycznym, badaniu fizykalnym oraz badaniach laboratoryjnych. Wśród testów diagnostycznych mogą znaleźć się:

• badania krwi – w celu oceny wskaźników zapalnych, takich jak OB, CRP, a także przeciwciał (np. ANA, RF),

• badania obrazowe – takie jak rentgen, rezonans magnetyczny czy USG, w celu oceny zmian w stawach,

• analiza płynu stawowego – w przypadku podejrzenia zakażenia lub innej przyczyny zapalenia.

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów: sposoby leczenia, fot. panthermedia

Leczenie

Celem leczenia MIZS jest złagodzenie objawów, kontrola stanu zapalnego, poprawa funkcji stawów i zapobieganie powikłaniom. Plan leczenia jest zazwyczaj dostosowywany indywidualnie i może obejmować:

• leki przeciwzapalne – takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w celu łagodzenia bólu i stanu zapalnego,

• leki modyfikujące przebieg choroby – takie jak metotreksat, stosowane w celu spowolnienia postępu choroby,

• biologiczne środki lecznicze – takie jak inhibitory TNF, stosowane w przypadku cięższych postaci MIZS,

• kortykosteroidy – stosowane krótko w celu szybkiego zmniejszenia stanu zapalnego,

• rehabilitacja i fizjoterapia – w celu utrzymania ruchomości stawów i zapobiegania przykurczom.

Podsumowanie

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to przewlekła choroba reumatyczna, która wymaga wielodyscyplinarnego podejścia do leczenia. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie są kluczowe dla zapobiegania trwałym uszkodzeniom stawów i zapewnienia lepszej jakości życia pacjentów. Jeśli Twoje dziecko ma objawy sugerujące MIZS, skonsultuj się z lekarzem w celu dalszej oceny i ustalenia odpowiedniego planu leczenia.