Regres snu może mieć miejsce w kilku różnych etapach życia dziecka – zazwyczaj powiązany jest on z nabywaniem przez dziecko nowych umiejętności, czyli z pokonywaniem przez nie tzw. rozwojowych kamieni milowych. Dość ciekawym zagadnieniem są zaburzenia snu, które rozwijają się u części dzieci w okolicy ich drugiego roku życia – stosunkowo często regres snu pojawia się bowiem u pociech mających około 18 miesięcy.

Rodzice dzieci mających niespełna dwa lata mogą stawać się wręcz zaniepokojeni wtedy, kiedy ich pociecha, wcześniej przesypiająca spokojnie całą noc, nagle w ogóle nie chce kłaść się spać lub w nocy wielokrotnie się przebudza. Zazwyczaj, szczęśliwie, powodów do obaw nie ma – naturalnych przyczyn regresu snu u około 18-miesięcznych dzieci wyróżnia się przynajmniej kilka.

Przed ukończeniem drugiego roku życia u małych pacjentów zaczynać się może objawiać lęk separacyjny – to z jego powodu maluszki mogą odmawiać zasypiania bez obecności obok swoich rodziców. Dodatkowo jest to też czas, kiedy dzieci zaczynają bardzo intensywnie eksplorować świat – zaczynają mówić czy chodzić – i przez to właśnie mogą po prostu… nie chcieć spać.

Jak sobie poradzić z regresem snu? Można go przeczekać, można jednak również wdrożyć pewne działania, które mogą pozwolić skrócić czas jego występowania. Przede wszystkim warto dbać o higienę snu u dziecka – ustalenie regularnych pór zasypiania i wstawania z łóżka bywa bardzo pomocne w zwalczeniu regresu snu. W godzinach wieczornych warto także starać się o to, aby dziecko nie korzystało z urządzeń elektronicznych oraz nie podejmowało się czynności wymagających wysiłku fizycznego – wieczór powinien być czasem na wyciszenie się i przygotowanie do snu.