W przypadku, gdy działanie nadmiernej ilości hormonu wzrostu ma miejsce przed zarośnięciem nasad kości długich rozwija się gigantyzm.

Do charakterystycznych objawów akromegalii zalicza się powiększenie rąk, stóp i twarzoczaszki, przyrost masy ciała, nadmierny rozrost dotyczy także tkanek miękkich, kości oraz narządów wewnętrznych. Zmiany jakie zachodzą w układzie kostnym powodują przyspieszenie rozwoju zmian zwyrodnieniowych oraz zaburzenia mineralizacji kośćca. Wskutek zmian w obrębie narządów wewnętrznych dochodzi w niektórych przypadkach do ich niewydolności, szczególnie serca lub układu oddechowego. Typowe są również zaburzenia metaboliczne takie jak cukrzyca, hiperlipidemia, zaburzenia elektrolitowe.

Zaburzenia dotyczą również układu moczowo-płciowego z zaburzeniem miesiączkowania, niepłodnością, u kobiet rozwijają się mięśniaki macicy, u mężczyzn rozrost gruczołu krokowego. W części przypadków gdy gruczolak przysadki uciska na skrzyżowanie nerwów wzrokowych dochodzi do zaburzenia widzenia z ograniczeniem pola widzenia.
Niestety osoby z akromegalią narażone są w większym stopniu na rozwój chorób nowotworowych.
Diagnostyka schorzenia obejmuje pomiar poziomu hormonu wzrostu, choć czasem może być on prawidłowy. Uzupełnieniem jest tak zwany test hamowania z oznaczeniem stężenia hormonu wzrostu dwie godziny po podaniu glukozy. Badania obrazowe wykonuje się w celu uwidocznienia gruczolaka przysadki.

fot. panthermedia

Jeśli chodzi o leczenie wykonuje się chirurgiczne usunięcie gruczolaka. Jeśli jest ono niemożliwe do przeprowadzenia pozostaje leczenie farmakologiczne z zastosowaniem analogów somatostatyny.
Rokowanie, w przypadku gdy leczenie jest skuteczne, jest bardzo dobre. W przypadku nieskuteczności terapii, chorzy są bardziej niż ogólna populacja narażeni na ryzyko związane z rozwojem chorób sercowo-naczyniowych i chorób układu oddechowego.