W związku z tym, że pojęcie jest bardzo szerokie, wprowadzono podział uwzględniający rodzaj, stopień zaburzeń, czas powstania i jeśli to możliwe – etiologię. Częstość występowania szacuje się na około 2,5/1000 żywych urodzeń. Połowiczne porażenie jest konsekwencją uszkodzenia dróg korowo-rdzeniowych jednej półkuli mózgu. We wczesnym okresie życia objawia się asymetrią ruchów spontanicznych i ułożenia ciała. Następnie uwidacznia się wzmożone napięcie mięśniowe.

Obustronne porażenie połowiczne jest następstwem przewlekłego stanu niedotleniowo-niedokrwiennego. Wczesny objaw to odgięciowe układanie się dziecka, utrzymywanie się i nadmierna ekspresja automatyzmów ruchowych i ograniczenie spontanicznych ruchów.

Obustronne porażenie kurczowe jest charakterystyczne dla dzieci urodzonych przed 35 tygodniem ciąży. Porażenie dotyczy przede wszystkim kończyn dolnych. Głównym objawem jest ograniczenie spontanicznej aktywności ruchowej kończyn dolnych. U większości dzieci nie odnotowuje się zaburzeń w rozwoju umysłowym.

fot.
 

Postać pozapiramidowa jest rzadka. U chorego dziecka występują ruchy mimowolne lub pląsawiczne. Objawy można zaobserwować dopiero po 2. R.ż. W okresie niemowlęcym dzieci mają zwiększoną wrażliwość na bodźce i są opóźnione w rozwoju ruchowym.

Objawy postaci móżdżkowej ujawniają się dopiero w wieku poniemowlęcym. W okresie niemowlęcym obserwuje się hipotonię, zaburzenia rozwoju kontroli postawy i koordynacji ruchów. W późniejszym okresie typowe jest opóźnienie kontroli postawy i lokomocji oraz występowanie objawów móżdżkowych.