Najczęściej nowotwory ośrodkowego układu nerwowego rozpoznaje się między 7 a 8 rokiem życia. Z badań wynika, że chłopcy chorują o wiele częściej w stosunku do dziewczynek. Ze względu na poważne skutki choroby i trudności w leczeniu guzy ośrodkowego układu nerwowego stanowią największe wyzwanie dla onkologii dziecięcej.
Do dzisiaj nie są znane przyczyny powstawania guzów mózgu. Pierwotne guzy mózgu rozwijają się w niektórych schorzeniach dziedzicznych. Guzy mózgu mogą także występować w zespołach Li-Fraumeni, Gradnera, Turcota.

Podejrzewa się, że czynnikami powstawania nowotworu są czynniki środowiskowe, takie jak promieniowanie elektromagnetyczne, pestycydy lub narażenie na nitrozoaminy. Wykazano, że najczęściej jest spowodowany ekspozycją na promieniowanie jonizujące oraz występuje u pacjentów po leczeniu immunosupresyjnym oraz z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami immunologicznymi. W tych wypadkach rozwijają się nowotwory pochodzenia limfatycznego.

fot. pantherstock
 

W zależności od umiejscowienia guzy dzieli się na nadnamiotowe i podnamiotowe.

1. Guzy nadnamiotowe – rozwijają się powyżej namiotu móżdżku, obejmują półkule mózgowe i guzy linii środkowej, które wywodzą się z przysadki, podwzgórza, jąder podkorowych i okolic szyszynki. Są nimi przeważnie glejaki.
2. Guzy podnamiotowe obejmują tylną jamę czaszki zawierającą pień mózgu oraz móżdżek. W tym miejscu występuje właśnie większość guzów u dzieci.

U dzieci nowotwory są ciężkie do zdiagnozowania ze względu na dyskretne objawy, które można pomylić z innymi, częstszymi chorobami wieku dziecięcego. Leczenie chirurgiczne jest podstawowym sposobem leczenia guzów mózgu. Niestety wśród nowotworów złośliwych wyleczenie można uzyskać w około 20% przypadków.