Ciemiączko przednie znajduje się w miejscu styku kości czołowej i kości ciemieniowych. W chwili urodzenia ma bardzo zróżnicowane wymiary, zwykle początkowo powiększa się w pierwszych miesiącach życia, a następnie staje się coraz mniejsze.
Objawy i przebieg ciemiączka
Prawidłowo ciemiączko przednie powinno całkowicie zarosnąć do 18 miesiąca życia dziecka. Opóźnione zarastanie ciemiączka zdarza się u niektórych zdrowych dzieci, ale jest to objaw niepokojący, ponieważ może świadczyć o różnych chorobach, takich jak: niedobór witaminy D, różne uwarunkowane genetycznie zaburzenia kostnienia, zaburzenia hormonalne (zwłaszcza niedoczynność tarczycy). Opóźnione zarastanie ciemiączek może być też spowodowane podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym (wodogłowie).
Kiedy udać się do lekarza i leczyć ciemiączko
Długotrwałe utrzymywanie się dużego ciemiączka, lub nie zarośnięcie ciemiączka do 18 miesiąca życia wymaga konsultacji z pediatrą lub lekarzem rodzinnym. Zwykle konieczne jest wykonanie szeregu badań. Szczególnie niepokojące jest występowanie innych objawów, takich jak: duży przyrost obwodu głowy, rozmiękanie potylicy, wzmożona potliwość, zaburzenia łaknienia, zaparcia, zmiany skórne.
Leczenie ciemiączka
Jeżeli ciemiączko u dziecka jest duże i nie zmniejsza się wyraźnie, nie należy czekać do 18 miesiąca życia, tylko wcześniej podjąć diagnostykę. W warunkach domowych należy regularnie (ok. raz w miesiącu) mierzyć obwód głowy i nanosić go na znajdujące się w książeczce zdrowia siatki centylowe obwodu głowy. Natychmiast skontaktować się z pediatrą, jeżeli zauważy się nadmierny przyrost obwodu głowy. Kontrolować prawidłową podaż witaminy D3 i przetworów mlecznych. Nie zmieniać dawek witaminy D bez konsultacji z lekarzem.
