Niektóre ze schorzeń układu ruchu, pojawiające się w wieku rozwojowym to skolioza, kyfoza, choroba Scheuermanna, płaskostopie oraz idiopatyczne złuszczanie się głowy kości udowej. Boczne skrzywienie kręgosłupa czyli skolioza objawia się wygięciem kręgosłupa w bok i ku tyłowi, odstawaniem łopatki, niesymetrycznym ustawieniem barków czy asymetrycznym rozwojem twarzoczaszki w przypadku bardzo dużego skrzywienia. W leczeniu skoliozy najlepszą metodą pozostaje gimnastyka.

Tylne skrzywienie kręgosłupa czyli kyfoza, charakteryzuje się tyłowygięciem kręgosłupa, szczególnie w odcinku piersiowym. Również w tym przypadku najskuteczniejsza metodą leczenia są ćwiczenia, niekiedy jednak, w zaawansowanym stopniu kifozy stosuje się gorsety ortopedyczne. Choroba Scheuermanna nazywana zespołem okrągłych pleców jest stanem pogłębiającej się kyfozy. Chorobie tej towarzyszą dolegliwości bólowe oraz ograniczenie ruchomości kręgosłupa. Najczęściej dotyka dzieci w wieku 12- 17 lat. Terapią dla tej choroby również pozostają ćwiczenia przy udziale gorsetów oraz nauki prawidłowej postawy ciała. Płaskostopie jest schorzeniem polegającym na obniżeniu łuków wysklepiających stopę, czego przyczyną może być nadmierne obciążenie stóp przy jednoczesnym osłabieniu mięśniowym. Leczenie opiera się na ćwiczeniach mięśni stóp oraz na stosowaniu odpowiednich wkładek ortopedycznych. Idiopatyczne złuszczanie się głowy kości udowej to schorzenie w którym głowa kości udowej oddziela się stopniowo od szyi kości. Najczęstszymi objawami są utykanie, bóle w pachwinie lub kolanie, ograniczenie rotacji kończyny na zewnątrz. Leczenie w tym przypadku jest wyłącznie operacyjne. [1]