Dla większości osób, sepsa jest chorobą, która już od dawna nie dotyka ludzi. Słowo sepsa wśród wielu osób budzi lęk o własne zdrowie oraz życie. Słyszeliśmy o niej już bardzo dawno bo w czasach starożytnych, dopiero od niedawna wiemy jakie mechanizmy mogą ją powodować i co tymi mechanizmami rządzi.
Cały czas jednak, nie wiemy o tej chorobie wystarczającą dużo np. jak w przeciągu kilkunastu godzin stan pacjenta staje się krytyczny, w sytuacji gdy wcześniej był on zdrowy. Sepsa jest szczególnie niebezpieczna dla noworodków, dzieci oraz osób z osłabioną odpornością. W przypadku podejrzenia sepsy konieczna jest natychmiastowa interwencja lekarska, na oddziale szpitalnym. Nie wolno bagatelizować pierwszych niepokojących objawów sepsy.
Przyczyny sepsy, o których wiemy
Wielu z nas niejednokrotnie miało infekcje o różnym podłożu (wirusowa, bakteryjna, grzybicza), miały one różne nasilenie. U jednych osób, układ odpornościowy radził sobie z infekcją bardzo szybko i skutecznie, u innych infekcja ta przeciągła się a układ odpornościowy nie mógł sobie poradzić z zakażeniem. Sytuacja tak ma miejsce najczęściej w przypadku noworodków, dzieci, osób starszych czy tych z osłabioną odpornością (np. na skutek leczenia, chorób). Sepsa to nic innego jak zakażenie uogólnione, które powstaje właśnie wtedy, gdy organizm nie może zwalczyć infekcji, gdyż jest m.in. osłabiony bądź gdy dojdzie do jego „przełamania”.
fot. pantherstock
Co się dziej w organizmie podczas sepsy i jakie są jej objawy
Sepsa to proces bardzo złożony, w którym we krwi pojawia się szereg zróżnicowanych czynników oraz mediatorów zapalnych. Krążą one we krwi i prowadzą do wywołania różnego rodzaju objawów, nie zawsze korzystnych dla organizmu, np. wzrost lub spadek temperatury, kołatanie serca, przyspieszenie akcji serca, przyspieszony oddech, problemy z nerkami, zaburzenia świadomości, problemy z pracą wielu narządów, wstrząs i całkowita niewydolność organizmu. Pacjent czuje się zmęczony, ma problemy z koncentracją, rozbity i osłabiony.
Jak leczyć sepsę
Leczenie sepsy, wymaga hospitalizacji pacjenta, szybkiemu włączeniu antybiotyków oraz innych leków np. nasercowych, przeciwzakrzepowych, przeciwbólowych. W wielu przypadkach konieczne jest włączenie płynów. Konieczne jest w tym czasie ustalenie jaki drobnoustrój jest odpowiedzialny za wywołani sepsy i w większości przypadków jest on wykrywany. Ułatwia to z całą pewnością postępowanie terapeutyczne. W przypadku niezidentyfikowania drobnoustroju chorobotwórczego leczenie jest o wiele bardziej skomplikowane.
