Opryszczka, czyli tzw. „zimno” to nic innego jak mało przyjemna infekcja wirusowa, wywoływana przez wirus Herpes simplex (HSV). Infekcja wirusowa rozwija się przez kilka dni a jej objawem jest pojawienie się charakterystycznych zmian w obrębie czerwieni wargowej.
Spis treści:
Wirus opryszczki zwykłej występuje w dwóch gatunkach – jako HSV1 i HSV2, przy czym ta pierwsza powoduje zmiany chorobowe w obrębie jamy ustnej, nosa, genitalii zaś druga z nich – w obrębie genitalii. Wirusy HSV zbudowane są z białkowego płaszcza, nazywanego kapsydem a informacja genetyczna, którą przenoszą to dwuniciowe DNA, kodujące około 100 polipeptydów. Infekcja wirusem opryszczki dotyka znacznej części społeczeństwa – wirus niejednokrotnie bytuje w organizmie człowieka, uaktywniając się zwłaszcza w przypadku osłabienia.
Sposoby przenoszenia się opryszczki
Wirus opryszczki bardzo łatwo przenosi się pomiędzy ludźmi, gdyż to właśnie ludzi uznawani są za rezerwuar wirusa. Co istotne, zdarzają się przypadki zakażenia wrodzonego – wirus HSV z łatwością przechodzi przez łożysko, przy czym do zakażenia dochodzi w sytuacji, gdy kobieta w ciąży przechodzi zakażenie po raz pierwszy. Ryzykiem takiej sytuacji jest m.in. możliwość przedwczesnego porodu. Zakażenie wirusem opryszczki następuje na skutek kontaktu z wydzielinami osoby chorej. To, co należy wiedzieć to fakt, że okres namnażania się wirusa wynosi około 6 dni. Po wniknięciu przez błony śluzowe wirus atakuje naczynia krwionośne, przyczyniając się do powstawania stanu zapalnego a to z kolei jest przyczyną powstawania charakterystycznych pęcherzyków.
Wiele osób zgłasza, że tuż przed pojawieniem się pęcherzyków odczuwa lekki ból i swędzenie. Pęcherzyki są głównym miejscem w którym namnaża się wirus. Dopiero po kilku dniach dochodzi do silnej odpowiedzi układu immunologicznego – wtedy pęcherzyki pękają, a zmiana powoli się goi. Co istotne, HSV wykazuje zdolność do utajenia, co oznacza, że może przetrwać w organizmie i aktywować się w sprzyjających warunkach. Utajone wiriony bytują m.in. w zwojach nerwów czuciowych. Co istotne, przebycie infekcji jednym typem wirusa nie zapewnia odporności przeciw drugiemu typowi.
Możliwe powikłania
Infekcja wirusem opryszczki to nie tylko nieprzyjemne owrzodzenia na ustach – bolesne zmiany mogą pojawić się również w obrębie dziąseł i śluzówki jamy ustnej. Tego typu zmiany najczęściej dotykają dzieci. Zdarza się, że infekcja wirusem opryszczki może prowadzić do zapalenia gardła i zapalenia migdałków podniebiennych – wtedy objawy to również gorączka, ból gardła, ból mięśni oraz pojawienie się charakterystycznych pęcherzyków w gardle. U większości osób przebieg infekcji wirusem opryszczki jest łagodny, jednak u osób z obniżoną odpornością mogą pojawić się powikłania takie jak: opryszczkowe zapalenie móżdżku, problemy z widzeniem (wynikające z problemów z tęczówką i ciałkiem rzęskowym) czy zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych.
Leczenie
Infekcja ustępuje zazwyczaj samoistnie, jednak można zastosować preparaty działające miejscowo – np. maści oparte na acyklowirze. Pamiętajmy, że acyklowir nie zabija postaci letalnej wirusa! W przypadku nasilenia infekcji, może być konieczność wdrożenia leczenia farmakologicznego a niekiedy nawet hospitalizacji.
Prewencja
Uniknięcie zachorowania, zwłaszcza w sytuacji gdy choruje ktoś z najbliższym otoczeniu nie jest łatwe. W ograniczeniu rozprzestrzeniania się wirusa warto unikać stosowania tych samych naczyń, sztućców, ręczników czy kosmetyków, takich jak szminka. W przypadku dzieci warto zadbać o korzystanie z osobnych kubeczków czy sztućców oraz unikać korzystania z tych samych ręczników.
