Wśród kolegów i koleżanek na podwórku zazwyczaj łatwiej zaaklimatyzować się w wakacje. Jest mniej dzieci, łatwiej spotkać kogoś samego lub rówieśników w mniejszej grupce, co zazwyczaj sprzyja zawieraniu znajomości (silna grupa może nie być zainteresowana pozyskiwaniem nowych członków). A poza tym wakacje są czasem większego luzu także i na podwórku; starsi bawią się z młodszymi, dzieci mogą przebywać poza domem do godzin późniejszych niż w roku szkolnym.

Jak przygotować dziecko do przeprowadzki?

• rozmawiać z nim o tym wcześniej

• jeśli budujemy dom – zabierać dziecko na budowę, pokazywać gdzie będzie jego pokój, by czuło, że powstaje także jego nowe miejsce

• pozwolić dziecku umeblować swój pokój lub jeśli jest młodsze - pozwolić dokonywać różnych drobnych wyborów z nim związanych (np. dotyczących wzorów i kolorów wykładziny, farby na ścianach czy tapety)

• poruszać temat zmiany szkoły, środowiska, by zdążyło się oswoić z tą myślą

• jeśli jest to możliwe, zapewniać, że np. w co drugi weekend rodzice będą starali się pomóc mu widywać się z kolegami/koleżankami ze starej szkoły (np. zawożąc na spotkanie lub zapraszając ich do nowego domu czy też organizując wspólny wyjazd na narty, sanki czy do kina)

• przypominać dziecku różne sytuacje, jakim musiało stawić czoło w swoim życiu np. pójście do I klasy i które się powiodły

• zadbać o dobrą atmosferę w całej rodzinie – zrobić coś wspólnie co wszyscy lubią – zapracowanie, zmiany, stres często powodują, że stajemy się nerwowi i łatwo wybuchamy, co wpływa następnie na wszystkich wokół nas

• w nowym domu zwolnijmy tempo – co za różnica czy szafę w przedpokoju będziemy mieć w ten czy następny czwartek, a powstały czas przeznaczmy dla rodziny

• pytajmy dziecko jak się czuje, wsłuchujmy się w to, co mówi oraz obserwujmy jak się zachowuje

• jeśli będzie się czuło zagubione, powiedzcie mu, że to naturalne i że po prostu potrzebuje więcej czasu

• zaproście do domu przyjaciółkę/przyjaciela dziecka, kuzynów albo jeszcze inne bliskie osoby, by nowe miejsce nie kojarzyło mu się z samotnością

• przypomnijcie dziecku sytuację, gdy wcześniej jakiś jego kolega lub koleżanka przeprowadzili się i dobrze poradzili sobie z tą sytuacją

• zapewnijcie, że wam – rodzicom, też jest trochę dziwnie w nowym miejscu

• jeśli nie znacie jeszcze sąsiadów, pójdźcie przedstawić się im razem z waszą córką/synem

Może być tak, że wasze dziecko bardzo szybko oswoi się z nowym miejscem i od razu poczuje się jakby mieszkało w nim od dawna. To zależy od bardzo wielu czynników – takich, na które mamy wpływ, ale także takich, które tkwią w osobowości danego człowieka (także tego małego). Nie znaczy to jednak, że dziecko, które będzie się przystosowywać dłużej, będzie potem mniej szczęśliwe. Ani również na odwrót. Nie zanotowano w tej kwestii żadnej korelacji.

B I B L I O G R A F I A:

1.Mellibruda Leszek: Jakie życie, takie zdrowie czyli o wpływie stresowych wydarzeń życiowych na nasze zdrowie, Remedium, marzec 1997

2.Zimbardo P.G.: Psychologia i życie, PWN 2002.