Od kilku miesięcy mój 3 letni już synek siada na kanapie lub innym meblu z miękkim oparciem i bardzo silnie uderza głową i plecami w tył (oparcie). Potrafi tak robić bardzo długo. Zapytany dlaczego tak robi odpowiada tylko, że musi. Nie jest to kołysanie takie jak przy "chorobie sierocej". On poprostu mocno uderza. Uderzenia są tak mocne, że słychać je. Żadne tłumaczenia nie pomagają. Słyszałam o różnych dziwnych zachowaniach dzieci, które same mijają. O takim zachowaniu jednak nie słyszałam. Zaczynam się martwić, bo robi tak już ok. 10 miesięcy. Zastanawiam się nad wiytą u neurologa. Co robić?
[addsig]

Dziwi mnie, że możesz patrzeć na to 10 mies. najwyższy czas iść do lekarza.

a mnie nie dziwi. przeciez nie siedziala 10 miesiecy i nie przygladala sie - z pewnoscia w jakis sposob reagowala na takie zachowanie.
WRWMAMA - na pewno zaobserwowalas w jakich sytuacjach dziecko tak sie zachowuje. napisz cos wiecej. takie zachowanie moze rownie dobrze byc reakcja na cos. byc moze bede mogla cos doradzic ale napisz w jakich okolicznosciach dziecko tak sie zachowuje.

Ta choroba ma na pewno podłoże psychiczne, należałoby iść do neurologa.

ciekawa jestem skad ta pewnosc? post zawiera tak malo informacji ze trudno cokolwiek powiedziec. dzieci czesto maja okresy dziwnych zachowan a pozniej przechodzi im.
aby cokolwiek zdiagnozowac trzeba najpierw przeprowadzic wywiad a nie zaraz straszyc.

Normalny rodzic zawsze reaguje na dziwne zachowania swoich dzieci. Pytałam o to również nie jednego pediatrę. Niestety niewiele mi pomogli. Zauważyłam, że mały "wali" generalnie gdy siedzi na czymś z miękkim oparciem, najczęściej na kanapie lub fotelu. Robi tak w domu i jak jesteśmy u kogoś. Momenty w jakich się uderza (czasem lekko czasem bardzo mocno) to najczęściej gdy ogląda bajkę (nie każdą i nie przez cały czas), gdy na coś czeka , np na podanie jedzenia (ale nie zawsze). Zauważyłam, też że wchodzi na kanapę i zaczyna walić wtedy gdy , np brak mu już pomysłu na zabawę albo zabawa w którą się bawił przed chwilą już mu się znudziła. Czasami robi tak kiedy bardzo coś mu się podoba. A poza tym jest bardzo wesołym dzieckiem lubi się bawić, spiewać, rozmawiać, czytać książki, uwielbia samochody, klocki i rysowanie. Zauważyłam, że odkąd zaczoł chodzić do przedszkola to częstotliwość takiego zachowania znacznie się zmniejszyła. Jak mówię mu, że nie będzie oglądał ulubionej bajki jak będzie tak robił, to też przestaje. Mam nadzieję, że nie jest to nic groźnego. Wizytę u neurologa mam już umówioną. Ciekawa jestem co mi powie. Z góry dziekuję za radę.[addsig]

zauwaz zatem ze takie zachowanie dziecka wystepuje zawsze podczas braku aktywnosci ruchowej. za kazdym razem gdy sytuacja zmusza go do spokojnego siedzenia (nuda, ogladanie tv) dziecko zaczyna stymulowac sie do aktywnosci. jak ma inne zajecie to tego nie robi.
mysle ze nie nalezy zakazywac tego ani straszyc jakas kara gdy tak bedzie robil bo moze to przyniesc odwrotny skutek. sprobuj raczej zainteresowac go czyms wowczas gdy zauwazysz takie zachowanie. zobaczysz - jak czyms go zainteresujesz - przestanie. im szybciej zareagujesz tym szybciej przestanie i ostatecznie oduczy sie tego.
ale ciekawa jestem co powie ci neurolog

Może to ADHD

raczej nie. teraz zbyt wielu rodzicow uzywa tego terminu dziecko moze byc zywiolowe, ruchliwe, miec duza potrzebe ruchu i wcale nie swiadczy to o adhd. wiem to na pewno - jestem pedagogiem naprawde prosze sprobowac zainteresowac czyms dziecko w momencie takigo dziwnego naszym zdaniem (czyli zdaniem doroslych) zachowania i sprawdzic jakie beda skutki. nie trzeba zaraz biegac po bog jeden wie jakich specjalistach bo jak ktos sie uprze to znajdzie chorobe lub zaburzenia tam gdzie go nie ma. zycze powodzenia.

jeżeli nie ma innych niepokojących objawów to nie ma się czym martwić . Mojej siostry syn przez dłuższy czas tak robił ( o wiele dłuzej niz 10 ms) i lekarze nie widzieli w tym nic złego. Po prosty on tez jest bardzo zywiołowy i tak rozładowywał swoja energię. Dodam jeszcze , że często tak robił gdy słyszał muzykę. Teraz jest 17-letnim chłopakiem, bardzo zdolnym i wiedzącym czego chce od zycia. W żaden sposób nie odbiło sie to na jego życiu. Nie warto od razu wyszukiwać chorób.
Pozdrawiam serdecznie.