U niemowląt i małych dzieci napletek jest fizjologicznie zwężony. Dodatkowo należy pamiętać, że u większości małych dzieci płci męskiej, skóra napletka jest częściowo sklejona z powierzchnią żołędzi, tak więc bardzo rzadko udaje się całkowicie zsuwać napletek. Nie jest to żadna wada rozwojowa i zwykle nie wymaga żadnego postępowania, wręcz przeciwnie - siłowe odprowadzanie napletka, czy tzw. ćwiczenie napletka może spowodować uszkodzenia skóry prowadzące do bliznowacenia i prawdziwego zwężenia napletka.

Prawdziwą stulejką (wymagająca leczenia) należy nazwać stan, w którym przy próbie odciągania napletka nie udaje się w ogóle uwidocznić ujścia zewnętrznego cewki moczowej. Jeżeli ujście cewki jest widoczne, a dziecko nie ma problemów z oddawaniem moczu, jest to zazwyczaj stan prawidłowy.

Konsultacji z chirurgiem dziecięcym wymaga stulejka objawiająca się niemożnością uwidocznienia ujścia cewki moczowej lub dająca wyraźne problemy przy oddawaniu moczu (niepokój, płacz, widoczne obrzmienie napletka). Zwykle wymaga to leczenia operacyjnego.

Pilnej konsultacji lekarskiej wymaga uwięźnięcie zwężonego napletka w pozycji odciągniętej - jest to tzw. załupek, stan grożący niedokrwieniem i martwicą żołędzi prącia. W przypadkach łagodnego zwężenia napletka jest możliwe leczenie zachowawcze poprzez miejscowe stosowanie maści zawierających kortykosterydy, jednak decyzję o takim leczeniu musi podjąć lekarz pediatra lub chirurg dziecięcy, który przepisze odpowiedni preparat.

Należy dbać o higienę napletka (mycie), jednak bez przesadnych prób odciagania napletka, może to bowiem spowodować powstanie załupka lub blizn napletka.