2 lata:

• rozmaite lęki, głównie natury słuchowej (pociągi, ciężarówki, spłukiwanie wodą ubikacji, odkurzacz),
• lęki wizualne (ciemne kolory, duże przedmioty, pociągi, kapelusze), przestrzenne (zabawka czy łóżeczko zabrane z normalnego miejsca, przeprowadzka do nowego domu: lęk przed wpadnięciem do studzienki ściekowej,
• związane z ludźmi (wyjazd matki, jej nieobecność w czasie zasypiania),
• deszcz i wiatr,
• zwierzęta, szczególnie dzikie.

2 i pół roku:

• wiele lęków, szczególnie przestrzennych (obawa przed ruchem lub przesuwaniem przedmiotów, przed nieoczekiwanymi relacjami przestrzennymi – np. gdy ktoś wchodzi do domu innymi drzwiami,
• zbliżające się duże przedmioty (np. ciężarówka).

3 lata:

• najwięcej lęków wizualnych (starzy, pomarszczeni ludzie, „maski czarownicy”),
• ciemność,
• zwierzęta,
• policjanci,
• włamywacze,
• wieczorne wyjścia rodziców.

4 lata:

• powracają lęki słuchowe, szczególnie odgłosy silników,
• ciemność,
• dzikie zwierzęta,
• wyjście matki, szczególnie wieczorem.

fot. pantherstock

5 lat:

• niewiele lęków, głównie wizualne,
• konkretne, przyziemne obawy o potłuczenie się przy upadku, pogryzienie przez psa,
• ciemność,
• obawa, że matka nie wróci do domu,
• mniej obaw przed zwierzętami, złymi ludźmi, czarodziejami.

6 lat:

• duże natężenie stanów lękowych, wywołanych przede wszystkim przez bodźce dźwiękowe (dzwonek do drzwi, telefon, czyjś monotonny, nieprzyjemny sposób mówienia, spłukiwanie wody w ubikacji, odgłosy wydawane przez ptaki i owady),
• obawy przed światem nadprzyrodzonym (duchy, wiedźmy),
• lęk, że ktoś chowa się pod łóżkiem,
• przestrzenne (obawa przed zgubieniem się),
• przed żywiołami (ogień, woda, grzmot, błyskawice),
• dziecko boi się zasypiać samo w pokoju; lęka się także zostać samo w domu,
• obawa, że nie będzie matki gdy wróci, że coś jej się stanie, umrze,
• lęk przed pobiciem przez innych,
• boi się drzazg, drobnych skaleczeń, widoku krwi z nosa, choć dzielnie znosi duże rany.

7 lat:

• dużo lęków, głównie wizualnych (ciemność, strych, piwnice),
• lęk przed wojną, włamywaczami, szpiegami, ludzi chowającymi się w szafach lub pod łóżkiem,
• lęk przed spóźnieniem się do szkoły, brakiem akceptacji ze strony innych.

8 – 9 lat:

• mniej lęków i mniejsza ich intensywność,
• obawy maja swoje uzasadnienie (dotyczą głównie własnych zdolności i możliwości porażki, szczególnie w szkole).

10 lat:

• dużo lęków, największe związane ze zwierzętami (szczególnie dzikimi i wężami),
• niektóre dzieci boją się ciemności a także wysokich pomieszczeń, ognia, przestępców, morderców, włamywaczy.