Są one stosowane we wszystkich stanach związanych z częściową lub całkowitą niewydolnością zewnątrzwydzielniczą trzustki. Objawami mogącymi sugerować takie schorzenia są: przewlekłe biegunki, bóle brzucha i utrata masy ciała. W badaniach laboratoryjnych czynność trzustki najlepiej ocenia aktywność elastazy w kale oraz mikroskopowa ocena stopnia strawienia kału.

Skonsultuj się z lekarzem, jeżeli u Twojego dziecka występują objawy mogące sugerować niewydolność trzustki. Pamiętaj, że opisane powyżej objawy mogą występować w przebiegu wielu różnych chorób i ewentualne włączenie leczenia preparatami enzymów trzustki musi być uzasadnione jednoznacznym rozpoznaniem lub nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych.

W przewlekłym stosowaniu preparatów enzymów trzustkowych (np. w mukowiscydozie lub w przewlekłym zapaleniu trzustki) dopuszczalna jest samodzielna modyfikacja przez pacjenta dawek podawanych preparatów trzustkowych. Wymaga to jednak doświadczenia i przeszkolenia pacjenta.

Najważniejsze jest przestrzeganie następujących zasad:

1) Dawka preparatu powinna być zawsze przeliczana za zawartość lipazy w preparacie. Średnio wynosi ona 1000-1500 j. lipazy na kg masy ciała na posiłek (dawka wstępna 500 j, dawka maksymalna 2500 j lipazy na kg m. ciała na posiłek).

2) Nie wolno przekraczać dobowej dawki 10.000 jednostek lipazy na kg masy ciała.

3) Dawka musi być wystarczająca do utrzymania prawidłowej konsystencji i prawidłowego stopnia strawienia kału. Właściwa dawka powinna także gwarantować ustąpienie wzdęć i bólów brzucha oraz prawidłowy, stały przyrost masy ciała.

4) Najlepiej jest podawać enzymy w dwóch porcjach do każdego posiłku: pierwsza część na początku jedzenia, a druga w połowie lub pod koniec posiłku.

5) U mniejszych dzieci dopuszczalne jest otwieranie kapsułek, ale w takich sytuacjach nie wolno mikrogranulek mieszać z mlekiem lub innymi płynami zasadowymi. Najlepiej podawać je z sokiem lub wodą.