Ulewanie (nazywane też refluksem żołądkowo-przełykowym) jest stanem fizjologicznym u niemowląt. Niemowlęta mają krótszy i słabszy mięsień tworzący zwieracz pomiędzy żołądkiem a przełykiem. Ponadto spożywają nieproporcjonalnie duże ilości pokarmu w stosunku do pojemności żołądka.

Około 50% zdrowych niemowląt od 1 do 8 miesiąca życia ulewa codziennie, nieraz wiele razy dziennie. Ulewanie może objawiać się jedynie wyciekaniem z kącika ust niewielkiej ilości pokarmu, lub masywnym zwróceniem dość dużej porcji mleka.

Porady lekarskiej wymaga ulewanie połączone z innymi niepokojącymi objawami, takimi jak na przykład: słabe przyrosty masy ciała i wzrostu, częste wymioty o charakterze chlustającym ("na odległość"), krztuszenie się przy karmieniu, nawracające incydenty kaszlu (zwłaszcza po jedzeniu lub w nocy), nawracające infekcje układu oddechowego, obecność w ulewanej treści krwi lub żółci. Niepokojące są również ulewania i wymioty nie występujące wcześniej, a pojawiające się dopiero w wieku kilku miesięcy, jak również ulewania nie zmniejszające się w wieku powyżej 10-12 miesiąca życia.

W pozostałych przypadkach, przy braku innych niepokojących objawów, zasadniczo można nie podejmować żadnych innych działań, ponieważ dziecko prawdopodobnie ma tzw. fizjologiczny refluks żołądkowo-przełykowy, który ustępuje całkowicie około 10-12 miesiąca życia.

Dotyczy to zwłaszcza niemowląt karmionych piersią, u których nie zaleca się zmiany mleka na sztuczną mieszankę "antyrefluksową". Jeżeli niemowlę jest karmione sztucznie, a ulewania są nasilone i sprawiają problem rodzicom, można spróbować zmiany mleka na dostępne bez recepty mieszanki lecznicze oznaczone jako AR. Na rynku są obecnie dostępne 3 takie preparaty: Bebilon AR, Enfamil AR i Nan AR. Brak wyraźnej poprawy po mieszance typu AR wymaga wizyty u pediatry.