Najczęstsze błędy dietetyczne prowadzące do wymiotów u dzieci to spożycie nadmiernej ilości pokarmu obfitującego w tłuszcz przy niedostatecznej podaży węglowodanów, zwłaszcza dokonane po długiej przerwie od poprzedniego posiłku. W takich sytuacjach wymiotom bardzo często towarzyszy wzrost poziomu acetonu w moczu (tzw. wymioty acetonemiczne).
Objawy i przebieg wymiotów acetonemicznych
Dziecko z wymiotami acetonemicznymi potrafi zwymiotować wielokrotnie w bardzo krótkim odstępie czasu, szybko staje się bardzo osłabione, zdarzają się bóle brzucha. W oddechu dziecka można wyczuć charakterystyczną woń acetonu (podobną do zapachu jabłek). Przy dłuższym trwaniu objawów dziecko staje się senne i odwodnione.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć wymioty acetonemiczne
Pomocy lekarskiej należy zasięgnąć, kiedy wymioty nie ustępują pomimo diety i prób pojenia oraz kiedy pojawiają się objawy znacznego osłabienia i suchości śluzówek jamy ustnej. Należy też udać się do lekarza, gdy wymiotom towarzyszą bóle głowy lub inne objawy neurologiczne (światłowstręt, zaburzenia świadomości, zaburzenia równowagi).
Leczenie wymiotów acetonemicznych
W początkowej fazie wymiotów acetonemicznych pomóc może wycofanie z diety wszelkich pokarmów zawierających tłuszcz (w tym mleka) a podawanie dziecku płynów i pokarmów zawierających dużo cukrów (najlepiej glukozy, a nie zwykłego cukru domowego, czyli sacharozy). Lepiej jest poić co chwila małymi porcjami (po łyżeczce) niż podawać większe porcje, bowiem zbyt szybkie połknięcie dużej ilości płynu często prowokuje nawrót wymiotów.
