Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą, nawrotową chorobą zapalną skóry, której towarzyszy nasilony świąd. Zależnie od ciężkości choroby terapia obejmuje postępowanie niefarmakologiczne i farmakologiczne ogólne i miejscowe.
Podstawą leczenia AZS jest połączenie codziennej terapii emolientowej i właściwej pielęgnacji skóry z leczeniem przeciwzapalnym oraz unikanie kontaktu z prowokującymi alergenami i czynnikami drażniącymi. Leczenie AZS wymaga współpracy rodziców pacjenta z lekarzem dermatologiem, alergologiem oraz pediatrą.
W pielęgnacji skóry atopowej zaleca się delikatne i ostrożne oczyszczanie skóry dziecka niskoalergenowymi środkami (zawierającymi antyseptyki lub ich pozbawionymi), w postaci syndetów i roztworów wodnych. Optymalna temperatura wody do kąpieli wynosi 27-30° C, zaś jej czas nie powinien przekraczać 5 minut. W ciągu 5 minut od wyjścia z kąpieli zaleca się aplikację wspomnianych emolientów.
W przypadku nasilonego świądu towarzyszącemu AZS, krótkotrwały efekt przeciwświądowy można uzyskać dzięki miejscowemu stosowaniu preparatów zawierających kamforę, mocznik, mentol oraz opatrunków z czarnej herbaty. Ulgę może również przynieść krótki, letni prysznic. Korzystny efekt może również przynieść stosowanie wilgotnych opatrunków na noc zawierających wodę czy emolienty, a także glikokortykosteroidy- pod nadzorem lekarza.
Ze względu na bardzo częstą obecność gronkowca złocistego na skórze pacjentów dopuszcza się stosowanie antyseptyków takich jak triklosan, chlorheksydyna lub fiolet krystaliczny. Użycie miejscowych antybiotyków jest uzasadnione w ewidentnych zakażeniach bakteryjnych.
Lekami pierwszego rzutu w AZS pozostają glikokortykosteroidy stosowane miejscowo. W przypadku ich zastosowania, obowiązuje zasada redukcji dawki, aż do całkowitego ich odstawienia. W przypadku zmian zlokalizowanych na twarzy czy w fałdach skórnych, u dzieci powyżej 2 roku życia zaleca się stosowanie inhibitorów kalcyneuryny (takrolimus, pimekrolimus).
W chorobie o cięższym przebiegu stosuje się leki podawane ogólnie: antyhistaminowe, immunosupresyjne czy biologiczne. Wykorzystywana jest także fototerapia i swoista immunoterapia alergenowa. Inne preparaty, takie jak antagoniści receptorów opioidowych czy leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI (inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), mogą być pomocne, ale na obecną chwilę nie mają rejestracji do stosowania w AZS.)
Leczenie AZS wymaga współpracy rodziców pacjenta z lekarzem dermatologiem, alergologiem oraz pediatrą.
fot. panthermedia
Atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem przewlekłym i nawracającym, które znacznie pogarsza jakość życia. W przypadku wystąpienia objawów należy zasięgnąć porady lekarskiej, gdyż właściwe i wczesne leczenie, eliminacja alergenów, unikanie czynników drażniących pozwolą na szybkie opanowanie objawów, zapobiegając progresji choroby, która z powodu przewlekłego charakteru wpływa negatywnie na rozwój fizyczny i psychiczny dziecka.