Przejadanie się pozornie zmniejsza uczucie napięcia związanego z negatywnymi stanami emocjonalnymi. W wyniku obserwacji stwierdzono, że dzieci otyłe szukają sposobu rozładowania nadmiernego napięcia emocjonalnego lub złagodzenia stanu frustracji właśnie poprzez nadmierne jedzenie.

Według Tatonia mechanizmy takie jak: dążenie dziecka do zwrócenia na siebie uwagi rodziców lub otoczenia, wpływ lęków lub nieswoistego stresu, a także traktowanie jedzenia jako symbolu poczucia bezpieczeństwa i opieki, której może w danym środowisku brakować mogą prowadzić do zaburzeń w zachowaniu żywieniowym.

Z powyższego wynika, iż nie jest obojętne dla rozwoju psychicznego dziecka oraz przystosowania społecznego, w jakiej atmosferze emocjonalnej wzrasta oraz jakich sposobów rozładowywania napięcia emocjonalnego uczy go najbliższe otoczenie. Bardzo istotne z psychopedagogicznego punktu widzenia stają się psychologiczne i społeczne konsekwencje otyłości.

Świadomość związku pomiędzy funkcjami rodziny a zdrowiem i chorobą istnieje od niedawna.

Światowa Organizacja Zdrowia podkreśla ogromne znacznie nieprofesjonalnej opieki zdrowotnej. Do pierwszej grupy możemy zaliczyć rodzinę, krewnych, sąsiadów, znajomych oraz wszystkie grupy samopomocy.

Rodzina jako podstawa systemu laików stanowiła od wieków podstawową instytucję pełniącą rozliczne funkcje w sferze zdrowia i choroby, aktualnie określane jako promocja zdrowia czy umacnianie zdrowia oraz profilaktyka i rehabilitacja.

Związek między funkcjami rodziny a poziomem zdrowia i sprawności fizycznej jej członków jest oczywisty – często bezpośredni. Każda z funkcji ma bardzo duże znaczenie dla przebiegu, jakości i efektów wychowania zdrowotnego dzieci.

Szereg funkcji jest wzajemnie uwarunkowanych, niektóre bezpośrednio – jedne wynikają z drugich. Świadomość znaczenia funkcji rodziny w dziedzinie wychowania jest koniecznym warunkiem podnoszenia poziomu wychowania zdrowotnego i kultury zdrowotnej dzieci, dorosłych i członków rodziny.